شبیه سازی و ارزیابی اثرات خشکسالی بر روی کیفیت منابع آب سطحی با استفاده از شبکه های عصبی مصنوعی، مطالعه موردی: رودخانه زاینده رود

امروزه ایران در شمار کشورهای در حال توسعه قرار گرفته است. لیکن چنانچه همزمان با توسعه، مسائل محیط زیست به خصوص کیفیت آب توجه نشود، نه تنها توسعه اقتصادی به دست نمی آید، بلکه این امر مشکلات و عواقبی جبران ناپذیری را به همراه خواهد داشت. رودخانه زاینده رود به عنوان یکی از رودخانه های مهم بخش مرکزی مدت طولانی است که محل دفع فاضلاب های تصفیه نشده شهر، روستاها و چندین صنعت کوچک و بزرگ اطراف آن شده است. در راستای تدوین طرح مقابله با خشکسالی و مدیریت فعال آن و با توجه به توسعه صنعتی و اثرات مخرب خشکسالی و تأثیر آن بر کیفیت منابع آب سطحی و محیط زیست رودخانه، همچنین لزوم در اختیار داشتن مدلی مدیریتی جهت مدیریت کیفی این رودخانه، انجام تحقیقاتی در زمینه آلودگی آن از لحاظ کمی و کیفی واستفاده از ابزارهای مدیریتی چون مدلهای ریاضی و کامپیوتری به منظور پیش بینی وضعیت کیفی آب این رودخانه و پیشگیری از آلودگی فزاینده آن امری مهم به نظر می رسد. هدف از انجام تحقیق، پیش بینی و شبیه سازی پارامتر کیفی هدایت الکتریکی آب در دوره ی خشکسالی و به دست آوردن ارتباط پارامترهای کیفی و هیدرولوژیکی رودخانه زاینده رود به وسیله ابزار مدلسازی شبکه عصبی مصنوعی می باشد. برای سه ایستگاه اول بالادست شبکه های شعاع مبنا نتایج قابل قبولی را ارائه داد و برای پنج ایستگاه پایین دست شبکه پرسپترون چندلایه نتایج مناسب تری را نمایش داد. نتایج نشان داد که شبکه های عصبی مصنوعی در به دست آوردن ارتباط بین پارامتر هدایت الکتریکی و پارامترهای هیدرولوژیکی در شرایط خشکسالی، توانایی بالایی دارند.